Posłuchaj tego tekstu w formie podcastu:

Indie to kraj, który znajdziemy w południowej części Azji. Od północy ograniczają je Himalaje, natomiast od południa – ocean indyjski.
Omawiając środowisko przyrodnicze Indii, należy szczególną uwagę poświęcić klimatowi, jaki tam występuje. Zdecydowana większość obszaru znajduje się w klimacie zwrotnikowym monsunowym, dla którego charakterystyczny będzie omawiany wcześniej monsun. Będzie on odpowiedzialny za występowanie pory suchej w okresie zimowym oraz pory deszczowej w okresie letnim. To co będzie jeszcze charakterystyczne i będzie wynikało z tego klimatu, to oczywiście zmieniający się kierunek wiatru.

Monsun letni będzie wiał znad oceanu indyjskiego w kierunku centrum kontynentu azjatyckiego, czyli w kierunku północnym. Natomiast monsun zimowy odwrotnie, a więc z centrum Azji w stronę oceanu indyjskiego, czyli w kierunku południowym. Najcieplejszym miesiącem będzie tutaj maj, a związane jest to z tym, że wtedy jeszcze nie wieje z pełną mocą monsun letni, który wiejąc znad oceanu poza przyniesieniem opadów powoduje także ochłodzenie.

Indie jeszcze niedawno były drugim pod względem liczby ludności na świecie krajem. Jednak w ostatnim czasie uległo to zmianie. Przyrost naturalny, a więc różnica pomiędzy liczbą urodzeń a zgonów, w Indiach cały czas utrzymuje się na wysokim poziomie
i wszelkie prognozy mówią o tym, że liczba ludności w tym kraju będzie w dalszym ciągu wzrastać i przekroczy półtora miliarda jeszcze przed 2040 rokiem. Podczas gdy w tym samym czasie liczba ludności w Chinach, a więc w drugim najbardziej ludnym kraju na świecie będzie cały czas spadać.

Tak wysokie tempo wzrostu liczby ludności będzie powodować jednak olbrzymie problemy. Jednym z najważniejszych będzie brak możliwości zaspokojenia potrzeb żywnościowych tego kraju. Już dziś w biedniejszych regionach panuje głód, a w przypadku dalszego wzrostu liczby ludności skala głodu może również wzrastać. Z jednej strony może to prowadzić do większej liczby osób, które będą cierpieć z powodu głodu. Z drugiej strony będzie powodować potrzebę zmiany miejsca pobytu na takie, w którym będzie większy dostęp do żywności. Większość ludzi w takiej sytuacji będzie decydowało się na przeprowadzkę z biednych obszarów wiejskich do miasta. Jednak ten niekontrolowany i bardzo szybki napływ ludności do miast będzie powodował powstawanie dzielnic biedy, które nazywamy slumsami. To nie jest tylko problem przyszłości, bo już dziś istnieją bardzo duże slumsy na obrzeżach największych miast,
takich jak chociażby Kalkuty czy Bombaju.

Wzrost liczby ludności będzie powodował także zwiększoną presję człowieka na środowisko. Z jednej strony będzie coraz więcej ludzi, którzy będą dążyli do poprawy swoich warunków życia. A więc będzie rosła konsumpcja, której bezpośrednim efektem będzie wzrost zanieczyszczenia środowiska. Będzie rosła liczba samochodów, zużywanej wody, czy też po prostu będzie wzrastać liczba produkowanych śmieci. To wszystko są wyzwania, z którymi Indie w perspektywie najbliższych kilkunastu czy kilkudziesięciu lat będą musiały sobie poradzić. Indie to kraj duży zarówno pod względem powierzchni, jak i liczby ludności, a w tak dużym kraju czymś typowym będzie duże zróżnicowanie. W Indiach to zróżnicowanie dotyczy zarówno religii, chociaż należy pamiętać, że główną religią jest tam Hinduizm, który wyznaje niemal 3/4 ludności.

Jednak w dalszym ciągu oznacza to, że 1/4 mieszkańców tego kraju to są wyznawcy innych religii. Zróżnicowanie w Indiach będzie dotyczyć także języków, których jest tam ponad 800. A do tego 1600 dialektów. Najbardziej jednak różnice będą widoczne w rozwarstwieniu społecznym. Znajdziemy zarówno bardzo bogate osoby, jak i bardzo biedne. Ten stan rzeczy wynika bezpośrednio z religii. Hinduizm być może kojarzymy sobie, pamiętając o Świętej Rzece, którą jest Ganges, o Świętym Zwierzęciu, którym jest krowa,
gdzie nawet w języku polskim mamy potoczne określenie, którego czasami używamy, mianowicie chodzi o świętą krowę. Natomiast Hinduizm powinniśmy kojarzyć sobie także z systemem kastowym. Chociaż system kastowy został zniesiony w połowie ubiegłego wieku, bo w biedniejszych regionach, zwłaszcza w obszarach wiejskich, do dzisiaj on funkcjonuje. System kastowy zakłada podział społeczeństwa na cztery kasty. Najwyższą kastę stanowi kasta braminów, a więc zgłębiających święte teksty. Na drugim miejscu są szlachetnie urodzeni wojownicy, na trzecim miejscu kupcy i bankierzy, na czwartym niewolnicy innych kast. Natomiast wyróżniamy jeszcze pariasów. Są to ludzie spoza kast, których określamy mianem “nietykalnych” czy “nieczystych”. Sam podział na kasty być może nie byłby taki zły, bo przecież nawet w Polsce mieliśmy osoby szlachetnie urodzone i pozostałą część społeczeństwa i tak było w zasadzie w każdym z krajów. Natomiast system kastowy zakładał, że w obrębie życia nie możemy się przenieść z kasty niższej do wyższej. System kastowy zakłada, że nasze urodzenie się w danej kaście jest karą lub nagrodą za nasze poprzednie życie.

Takie podejście do sprawy oznacza, że wszelkie dążenie do samorozwoju, wszelkie dążenia do poprawienia własnej sytuacji nie mają racji bytu. Oznacza to, że jeżeli jesteśmy biedni, to jesteśmy skazani na tą biedę i nie powinniśmy poprawiać swojego losu. Poza oczywistym wpływem na samo społeczeństwo system kastowy także wpływa na gospodarkę całego kraju, bo będzie oznaczał mniejsze dążenie do poprawy swojego losu, a więc też do innowacyjności. Bardzo ważnym problemem wynikającym z szybko rosnącej liczby ludności w Indiach będzie niski poziom edukacji. Już teraz jedna czwarta ludności to analfabeci. Głównie będą to kobiety. Wysoki przyrost naturalny, a więc duża liczba urodzeń powoduje, że brakuje zarówno miejsc w szkołach jak i nauczycieli. Jednocześnie jednak pamiętajmy o skali kraju. Co roku ponad 2 miliony osób uzyskuje wyższe wykształcenie. W Indiach nie będzie większych problemów ze znajomością języka angielskiego, ponieważ Indie są byłą kolonią brytyjską. Dlatego dobrze wykształceni pracownicy z tego kraju mogą znaleźć pracę w najlepszych firmach na całym świecie. Omawiając gospodarkę Indii należy pamiętać przede wszystkim o jej wielkości.
Ta wielkość będzie oznaczać dwie rzeczy. Po pierwsze jest to ogromny rynek zbytu, a więc dużą liczbę osób, którym możemy sprzedawać produkty. Z drugiej strony ta duża liczba ludności, zwłaszcza ludzi młodych, to także duża liczba rąk do pracy, a dorzucając do tego niskie koszty pracy w tym kraju będzie oznaczać to sporą zachętę dla inwestycji zagranicznych. Przez wiele lat w Indiach dominował najprostszy przemysł, a więc przemysł wydobywczy, czy przemysł przetwórczy, na przykład w postaci włókiennictwa.
Jednak dzięki ostatnim reformom gospodarczym i wspomnianej wcześniej dobrej znajomości języka angielskiego oraz rosnącemu wykształceniu wśród młodych ludzi coraz szybciej może rozwijać się sektor nowoczesnych usług, a także przemysłu zaawansowanych technologii.
Szybko rosnąca liczba ludności w Indiach wymusiła także rozwój na pierwszym sektorze gospodarki narodowej, a więc na rolnictwie.
W latach 60. XX wieku pojawiła się tam zielona rewolucja, która polegała na wprowadzeniu nowych odmian ryżu, dzięki czemu wzrosły plony, a problem głodu stał się nieco mniejszy. Kontrasty, które były widoczne w miastach, widoczne są także na wsiach. W rolnictwie oprócz dobrze prosperujących gospodarstw rolnych, w których możemy uzyskać wysokie plony, w dalszym ciągu jednak znajdziemy także gospodarstwa, w których wykorzystywane do prac polowych są zwierzęta. Wśród głównych roślin uprawianych w Indiach należy wskazać ryż, herbatę czy trzcinę cukrową. Pamiętajmy, że w przypadku Indii duże po głowie bydła nie będzie oznaczało dużej produkcji mięsa, bo krowa jest tam zwierzęciem świętym.